Cukrzyca insulinozależna typu 1 u dzieci
Jest to przewlekła choroba autoimmunologiczna spowodowana niszczeniem komórek trzustki odpowiedzialnych za produkcję insuliny, przez nieprawidłowo działający układ odpornościowy, co prowadzi do zmniejszenia wydzielania hormonu. Wraz z postępem choroby dochodzi do całkowitego zniszczenia komórek beta, a tym samym do zupełnego braku insuliny w organizmie. Choroba ujawnia się w młodym wieku, najczęściej u małych dzieci, nastolatków i zwykle przebiega dynamicznie. W przypadku cukrzycy typu 1 nie zidentyfikowano czynnika, który jest odpowiedzialny za proces niszczenia komórek trzustki. Przyjmuje się że etiologia choroby jest wieloczynnikowa. Mogą ją powodować takie czynniki jak:
-
stres
-
niedobór witaminy B12
-
zbyt wczesne wprowadzenie do diety mleka krowiego
-
nieprawidłowa flora bakteryjna układu pokarmowego
-
choroby wirusowe
-
zakażenie pasożytami
-
skłonność do chorób autoimmunologicznych
Objawy podwyższonego cukru we krwi (hiperglikemia)
-
wzmożone pragnienie
-
częste oddawanie moczu
-
utrata masy ciała pomimo dużego apetytu
-
nawracające zakażenia układu moczowego
-
ropne infekcje skóry.
W przypadku cukrzycy typu 1 pierwszym objawem choroby mogą być kwasica i śpiączka ketonowa, czyli stan wynikający z nagłego niedoboru insuliny w organizmie.
Mogą o nim świadczyć
-
zmęczenie, senność, ogólne osłabienie
-
zaburzenia świadomości, w skrajnych przypadkach śpiączka
-
zawroty i ból głowy
-
nudności, wymioty
-
ból brzucha
-
ból w klatce piersiowej
-
zapach acetonu z ust ( imitujący zapach zmywacza do paznokci)
W przypadku wystąpienia powyższych objawów należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza, ponieważ kwasica ketonowa jest stanem zagrażającym życiu i wymaga pilnej interwencji.
Na co rodzice powinni zwracać uwagę u dziecka
-
picie w nocy
-
częste wstawanie do toalety
-
nocne moczenie u dzieci starszych
-
zakwasy, które dziecko najczęściej komunikuje jako ból nóg
-
zmęczenie, apatia
-
drzemki w ciągu dnia
-
sucha skóra, zajady w kącikach ust
Z nasilonymi objawami cukrzycy typu 1 dziecko może funkcjonować do kilku tygodni. W tym czasie jego stan sukcesywnie się pogarsza. Jeśli nie zgłosi się do lekarza może zapaść w śpiączkę cukrzycową, spowodowaną bardzo wysokim stężeniem glukozy we krwi.
Leczenie cukrzycy typu 1 polega na monitorowaniu poziomu cukru we krwi oraz podawaniu insuliny za pomocą pena lub pompy insulinowej. Kontrola glikemii odbywa się za pomocą sensora umieszczonego na ramieniu i aplikacji zainstalowanej w telefonie lub glukometru. Insulinoterapia jest konieczna przez całe życie.
Poza insulinoterapią bardzo ważną rolę odgrywa odpowiednia dieta oraz regularny wysiłek fizyczny. W pompie insulinowej podawany jest jeden rodzaj insuliny, najczęściej jest to analog krótko działający. W przypadku insuliny w penie podaje się 1x dziennie insulinę bazową długo działającą, a do każdego posiłku zawierającego węglowodany podawana jest insulina doposiłkowa krótko działająca. Celem leczenia cukrzycy powinno być utrzymanie stężenia glukozy we krwi >70 mg/dl(3,9mmol)
Uczeń chorujący na cukrzycę powinien posiadać przy sobie pen z insuliną, glukometr, glukagon w zastrzyku, pastylki z glukozą, węglowodany złożone.
Hipoglikemia-spadek poziomu cukru we krwi
Objawy
-
ból i zawroty głowy
-
senność
-
drżenia rąk i nóg
-
kołatania serca
-
wzmożona potliwość
-
trudności w koncentracji
-
drażliwość
-
apatia i napady złości
-
uczucie głodu
-
utrata przytomności
-
bladość
-
zaburzenia ostrości widzenia
-
zaburzenia słuchu
-
bełkotliwa mowa
W przypadku takich dolegliwości, przy zachowanej świadomości dziecka, podajemy pastylki z glukozą i węglowodany, mierzymy poziom glukozy. Łagodniejsze incydenty hipoglikemii należy leczyć glukozą podawaną doustnie(10-15mg) Dzieci o masie ciała ok 30 kg należy podać ok 9 g glukozy lub słodzone płyny. Dzieciom o masie ciała ok 50 kg – 15 g glukozy. W zależności od okoliczności po podaniu szybko działającej glukozy należy spożyć dodatkową porcję węglowodanów, aby zapobiec nawrotowi hipoglikemii.
Ciężka hipoglikemia (dziecko bez kontaktu, z utratą świadomości) wymaga natychmiastowego podania domięśniowo lub podskórnie glukagonu (<6 lat 0,5 mg,
>6 lat 1,0 mg) Lek podajemy w przednio-boczną część uda lub do pośladka. Wzywamy karetkę. Dziecko powinno odzyskać świadomość po ok 10 min. W przypadku braku poprawy iniekcję powtarzamy.
Hipoglikemia może wystąpić w trakcie wysiłku fizycznego oraz 8-12 godzin po nim(opóźniona hipoglikemia)
Przed wysiłkiem fizycznym należy oznaczyć stężenie glukozy we krwi i w zależności od jego wartości spożyć dodatkową porcję węglowodanów.
Po podaniu węglowodanów należy ponownie oznaczyć glikemię po ok 10-15 min. Powinna wynosić ok 100mg/dl
Nauczyciel w-f powinien wiedzieć że uczeń:
-
może ćwiczyć, gdy poziom glukozy mierzony przed wysiłkiem mieści się w granicach 100-180 mg/dl
-
musi zjeść dodatkowy posiłek i skontrolować glikemię w ciągu 10-15 min, jeśli wynosi ona poniżej 100mg/dl
-
nie może ćwiczyć , jeśli poziom cukru wynosi poniżej 60 mg/dl – dziecko musi otrzymać płyny niezbędne przy hipoglikemii
-
nie powinien ćwiczyć gdy glikemia jest wysoka (powyżej 250 mg/dl) – w pierwszej kolejności trzeba opanować hiperglikemię.
Węglowodany
Inaczej cukry, to związki organiczne, które dostarczają naszym komórkom energii niezbędnej do prawidłowego funkcjonowania organizmu poprzez spalanie glukozy. Energia pozyskana w tym procesie przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania mózgu, erytrocytów, serca, mięśni, nerek, jelit oraz wątroby.
Dobre węglowodany to zazwyczaj węglowodany złożone, które są źródłem błonnika i znajdują się w produktach pełnoziarnistych, owocach, warzywach oraz roślinach strączkowych. Zawierają one cenne składniki odżywcze.
Źródła węglowodanów złożonych:
-
pieczywo i makarony pełnoziarniste, płatki owsiane, otręby, kasze, ryż brązowy(źródło skrobi)
-
mleko i produkty mleczne źródło laktozy)
-
owoce i soki owocowe(źródło glukozy, fruktozy, sacharozy)
-
warzywa strączkowe i bogate w skrobię(źródło glukozy, fruktozy, sacharozy i skrobi)
Należy unikać węglowodanów prostych tj.
-
napoje słodzone, białe pieczywo, słodycze, cukier
-
biały ryż, makarony z białej mąki